عالمان ربانی، چلچراغهای پر فروغی هستند که در هرعصری، در آسمان علم و عمل میدرخشند، و با کسب نور و گرما از خورشید رسالت و امامت، بر زمینیان تجلی میکنند و آنان را به سوی منابع نور و برکت دودمان وحی، رهنمون میسازند، و بر بال عرفان ناب محمدی(ص) نشانده، بر مشکات ملکوت، عروج میدهند. در این میان، رهبر و بنیان گذار جمهوری اسلامی، حضرت امام خمینی رضوان الله علیه، از موقعیتی والا و ویژه برخودار است، زیرا روزها و ساعتها و لحظههای عمر او، با مراقبه و محاسبه سپری شد و صدها آیه قرآن را مجسم ساخت و عینیت بخشید. در این مبحث به سیره عملی امام می پردازیم تا ره توشه ای برای عاشقان ماه رمضان باشد . حضرت امام (ره) توجه ویژهای نسبت به ماه رمضان داشته و بدین جهت، ملاقاتهای خودشان را در ماه رمضان تعطیل میکردند و به دعا و تلاوت قرآن و... میپرداختند. یکی از یاران امام، در این باره گفته است : در این ماه، ایشان شعر نمیخواندند و نمیسرودند و گوش به شعر هم نمیدانند . خلاصه، دگر گونی خاصی متناسب با این ماه در زندگی خود ایجاد میکردند، به گونهای که این ماه را سراسر، به تلاوت قرآن مجید و دعا کردن و انجام دادن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپری میکردند. ایشان، به هنگام سحر وافطار، بسیار کم میخوردند، به گونهای که خادمشان فکر میکردند که امام، چیزی نخورده است..............
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش